Ronduit

Apetrots is hij. Als Jan Steegh, sinds maart 2014 clusterdirecteur CIOS & Veiligheid bij Rijn IJssel, losbrandt over de prestaties van studenten en docenten op ‘zijn’ Centraal Instituut Opleiding Sportleiders, is hij niet meer te houden.

Elf maanden als clusterdirecteur lijken te kort voor een voldragen oordeel over het wel en wee bij CIOS Arnhem. Maar Jan Steegh (1954) heeft wel degelijk recht van spreken. Van 2008 tot begin 2014 was hij namelijk al afdelingsmanager van deze opleiding.

“Ik weet nog hoe ik hier kwam. Ik stond verbaasd over de energie die de school uitstraalde. Ik kwam van een meao, daar had ik vaak moeten trekken en sjorren om de boel in beweging te krijgen. Om ze buiten de gebaande paden te lokken. Hier bij het CIOS heb ik soms de grootste moeite om iedereen op het pad te houden.”

Volgens Steegh is CIOS Arnhem een A-merk. “Onze studenten reizen vaak tientallen kilometers. Onderweg met de trein komen ze langs roc’s die ook opleidingen Sport en bewegen hebben. Maar dat zijn allemaal kleine afdelingen, met beperkte mogelijkheden. Wij zijn groot: twaalfhonderd studenten, ruim honderd medewerkers. En flexibel: wij kunnen een enorm scala aan lessen aanbieden, hebben acht uitstroommogelijkheden op niveau 2, 3 en 4. Daarnaast zo’n dertig keuzevakken. Echt, wij zijn hier tot heel veel in staat.”

De faciliteiten zijn navenant. “Op Valkenhuizen hebben we alles voor de breedtesport. Dit is dé mbo-sportaccommodatie van Nederland. Hier vind je de eerste- en tweedejaars studenten. Als ze dichter bij hun afstuderen komen, verhuizen de studenten naar Papendal. Met hun neus boven op de topsport. Wij leiden op tot sportbegeleider, niet tot topsporter. Maar Papendal blijft een super inspirerende omgeving.”

Ook voor Steegh, die zichzelf bestempelt als ‘sportomnivoor’. Hij deed onder meer aan voetbal, roeien, tennis en tot voor vier jaar aan hardlopen. “Ik moest stoppen met hardlopen en heb me toen op de fiets gestort. Elke zondag een rit van honderd kilometer op de racefiets of veertig kilometer met de mountainbike. Fanatiek hoor, het snot voor de ogen. Ik houd niet van lanterfanten. Lekker buiten, de kop leegmaken. Inspiratie opdoen, inderdaad.”

In de vakanties gaat Steegh eropuit met de camper. “Naar Normandië, Noord-Italië. Dicht bij de natuur. Het gevoel van vrijheid. Het liefst zou ik met een tentje rondtrekken, maar mijn vrouw is op haar comfort gesteld. Dus is de camper een mooi compromis.”

Hij vindt de inspiratie ook binnenshuis, bij het CIOS. In alle hoeken en gaten. “Als ik zie wat studenten en docenten hier presteren Ik blijf me verbazen. Als ik zie hoe eerstejaars sportdagen op basisscholen organiseren, met alles erop en eraan. Hoe bij onze open dagen diezelfde eerstejaars strak in het trainingspak belangstellenden met hun familieleden ontvangen en een rondleiding geven. Nou, ik kon dat echt niet toen ik 16 was.”

Steegh komt op stoom. “Twee stagiairs en een docent geven elke woensdagmiddag in onze Dojo judoles aan groepen kinderen met gedragsproblemen. Fantastisch. Twintig van onze studenten Bewegingsagogie die kinderen met stofwisselingsproblemen én hun gezinnen voor een vakantie naar Frankrijk meenemen. Geweldig. Dit soort sociaal-maatschappelijke activiteiten - ik zou veel meer voorbeelden kunnen noemen - vinden wij heel erg belangrijk. Het gaat bij ons niet alleen om sport, maar ook om sociale omgangsvormen.”

En voor het CIOS in bredere zin gaat het om de maatschappelijke waarde van de opleiding. Steegh: “We moeten als CIOS midden in de maatschappij staan. Geen dingen doen, waaraan de samenleving geen behoefte heeft.”

Daarin schuilt ook de uitdaging voor de toekomst. “De maatschappij verandert. Mensen worden steeds meer teruggeworpen op zichzelf. Om bijvoorbeeld de zorgkosten in de hand te houden moet je aan preventie doen. Gezondheidsklachten voorkomen. Bewegen stimuleren, kinderen zo jong mogelijk aan het sporten krijgen. Ik zie hierbij een belangrijke rol weggelegd voor onze opleiding. Hoe krijgen we dat bij CIOS Arnhem met z’n allen voor elkaar? Dat wordt de centrale vraag.”