Ronduit

Een medewerker van Rijn IJssel Studentzaken vertelt een bijzonder verhaal uit de praktijk

Door: Monique Samsen

Op de huid

In veel volkeren zijn mensen de hele dag door dicht bij elkaar. Opa’s, oma’s, ooms en tantes, oudere neven, nichten, broers en zussen en de kleintjes: alles woont en leeft bij elkaar. Terwijl je opgroeit, maak je van heel dichtbij mee hoe je het leven leeft in de verschillende levensfases. Het hele leven is zichtbaar in één oogopslag: je ziet hoe je voor jezelf opkomt, hoe je werkt, hoe je kookt, hoe je verzorgt, hoe je onderhandelt, hoe je ruzie (en het uiteindelijk weer goed) maakt, hoe er ook op oudere leeftijd weer voor je gezorgd wordt en hoe je uiteindelijk overlijdt.

Dicht op de huid. Dat gaat over het delen van warmte, het delen van die dingen die jij hebt en die de ander heeft. Dingen die je nodig hebt om te kunnen leven.

In het Nederlands is het alleen een spreekwoord met een negatieve bedoeling.

Onze cultuur is namelijk sterk individualistisch ingesteld: wij leven niet dicht bij elkaar. We groeien op om het allemaal zelf te kunnen en adviezen van ouderen zijn daarom contra-intuïtief: ze houden je tegen in plaats van dat je er wat aan hebt.

Natuurlijk hoor je uiteindelijk op eigen benen te staan en hoewel dit proces al op jonge leeftijd wordt ingezet, is het zo’n beetje op de rand van de puberteit en volwassenheid waarop we voor het eerst echt zelfstandig worden. Voor het eerst zonder je ouders op vakantie, voor het eerst op jezelf wonen, voor het eerst voor een ander zorgen in een liefdesrelatie. Maar juist in deze onafhankelijkheidsgroei is het zo belangrijk dat je kunt leren van diegenen die vóór jou dat pad al hebben gelopen. Wat waren de valkuilen of juist de mooie plekjes? Welke tips hebben ze, waar moet je écht zijn geweest?

Jongeren vinden dat soms best moeilijk. Het voelt alsof ze voor het eerst de wei in mogen, maar direct ook te horen krijgen waar ze allemaal niet mogen komen. Je staat te popelen en dan verpest zo’n oudje jouw plezier met ‘goede raad’. “Laat me toch met rust, ik vind het zelf wel uit!”

Wat als we het tij eens keren en heel ‘old school’’ terug de tijd in zouden gaan, naar toen we in Nederland die groepscultuur nog wel kenden? Stel je voor dat we binnen Rijn IJssel in het RIJk Onderwijs naast elkaar zouden gaan leven en zouden gaan wennen aan elkaars warmte!

Je leert om zelf te lopen, maar ik wandel mee. Ik leer van jou en jij leert van mij. Zolang we dicht op elkaars huid zitten, kan ik je zien, je steunen wanneer je dat nodig hebt en je laten gaan wanneer dat past. Precies zoals jij dat voor mij doet. Kom maar dichterbij!

Monique Samsen

Studentzaken

*Na 4,5 jaar stopt Monique Samsen met columns schrijven voor Ronduit. Wij danken haar voor haar bijdrages en wensen haar veel succes met haar eigen praktijk, PsycholoogArnhem. Monique: “In mijn hart zullen Rijn IJssel en allen met wie ik heb samengewerkt altijd dichtbij zijn.”